Doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, oligofrenopedagog i specjalista w zakresie terapii pedagogicznej. Pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie. Od 25. lat zajmuje się dziećmi i młodzieżą ze specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi, koncentrując się głównie na procesie diagnozy oraz wspomaganiu rozwoju intelektualnego małych dzieci, jak również zagadnieniach związanych z budowaniem środowiska edukacyjnego i terapeutycznego szkół ogólnodostępnych. Zainteresowania badawcze skupiają się wokół problematyki twórczości osób z niepełnosprawnością, szczególnie intelektualną, w perspektywie autokreacji twórcy, jak również kulturotwórczych aspektów tego zjawiska.